Δύο περιοχές που ενώ είναι τόσο κοντά μεταξύ τους, έχουν τελείως διαφορετική κουλτούρα η μία από την άλλη. Χωρίζονται από την οδό Ερμού.
Το Μοναστηράκι, είναι η συνοικία γύρω από την πλατεία Μοναστηρακίου, που εκτείνεται στη νότια πλευρά της οδού Ερμού, από το ύψος της Πλατείας Μητροπόλεως έως την Πλατεια Θησείου. Γειτονιάζει με τις συνοικίες του Ψυρρή, της Πλάκας και του Θησείου. Η ονομασία της προέρχεται από την παλιά εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, που βρίσκεται χτισμένη επί της πλατείας και παλαιότερα ήταν μετόχι μοναστηριού και συγκεκριμένα της Μονής Καρέα στον Υμηττό. Στην πλατεία επίσης δεσπόζει το Τζαμί Τζισταράκη που έχει κατασκευαστεί το 1759 και σήμερα στεγάζει παράρτημα του Μουσείου Λαϊκής Τέχνης.
Εκτός από το δραματικό σκηνικό της Ακρόπολης που προσφέρει, αποτελείται από ένα δίκτυο από σοκάκια και πεζόδρομους, που περιβάλλουν τα ερείπια τόσο των αρχαίων ελληνικών όσο και των ρωμαϊκών αγορών και σου δίνει την αίσθηση ότι περιπλανιέσαι στα “φαντασματά” τους. Ξεχώριζε και ακόμα ξεχωρίζει για την πολυσυλλεκτικότητά του. Μόνο την πλατεία Μοναστηρακίου να δει κανείς, διακρίνει διαφορετικούς πολιτισμούς και θρησκείες που συνυπάρχουν. Θέατρο δρόμου, μουσικές μπάντες, μικροπωλητές, παρέες, τουρίστες, κάποιο πανό με συνθήματα, ένα τζαμί και μία εκκλησία. Είναι σαν ένα μωσαϊκό φτιαγμένο από ανθρώπους.
Από κανέναν δε ξεφεύγει η πλατεία Αβησσυνίας, που βρίσκεται μεταξύ των οδών Ερμού, Αγίου Φιλίππου και Ηφαίστου. Διαμορφώθηκε περίπου το 1860. Αβησσυνία ήταν η παλιά ονομασία της Αιθιοπίας και η ονομασία της προέκυψε από τους πολλούς Αιθίοπες που έμεναν εκεί.
Το μάτι του επισκέπτη γίνεται “αχόρταγο”, μπροστά στην πληθώρα μεταχειρισμένων αντικειμένων, παλιών επίπλων και γενικότερα παλιατίδικων που απλώνονται στην πλατεία και γύρω από αυτήν. Μεταφέρεται σε μία άλλη εποχή. Από το 1910 μέχρι και σήμερα, γίνεται κάθε Κυριακή το γνωστό παζάρι “Γιουσουρούμ” (ονομασία που πήρε από τον Εβραίο έμπορο από τη Σμύρνη, Νώε Γιουσουρούμ, που είχε εκεί μαγαζί με μεταχειρισμένα ρούχα και παπούτσια και ήταν πολύ αγαπητός στους Αθηναίους.) Το ενδιαφέρον της περιοχής είναι ότι ουσιαστικά δεν έχει αλλάξει με τα χρόνια και διατηρεί έντονα τον αέρα της “ελληνικής γειτονιάς”.
Επίσης είναι η “πηγή” του σουβενίρ.
Η Αδριανού (κεντρικός πεζόδρομος) είναι σήμερα γεμάτη τουριστικά μαγαζάκια, κάποτε ήταν κεντρικός δρόμος γεμάτος σπίτια και δεν ανέβαινε μέχρι την Πλάκα.
Η αυξημένη ζήτηση για ακίνητα τα τελευταία χρόνια και η μικρή προσφορά οικιστικών ακινήτων, το κάνει αρκετά “δημοφιλές” στην λίστα των προτιμήσεων.
Η συνοικία του Ψυρρή, είναι μία μικρή συνοικία (πολυσύχναστη και “ζωντανή”) που βρίσκεται στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας και είναι μία από τις παλαιότερες της πόλης. Απλώνεται γύρω από την πλατεία Ψυρρή ή πλατεία Ηρώων, και αποτελεί κόμβο πέντε σημαντικών δρόμων της συνοικίας: οδός Μιαούλη, οδός Καραϊσκάκη, οδός Αγίων Αναργύρων, οδός Αριστοφάνη και οδός Αισχύλου.
Μία συνοικία που έχει ξαναζωντανέψει και σε οικιστικά και επενδυτικά. Κάτι καινούργιο που έχει αναπτυχθεί τα τελευταία χρόνια στη συνοικία, είναι τα hostels που έχουν ανοίξει. Όπως χαρακτηριστικά αποκαλείται η γειτονιά του hostel. Έχει φέρει διαφορετικό κόσμο στην περιοχή, γιατί ανεξάρτητοι ταξιδευτές από όλο τον κόσμο, ψάχνουν και «ανακαλύπτουν» αυτή την όμορφη συνοικία.
Η συνοικία συναντάται γραπτώς πρώτη φορά το 1678 και δεν είναι εξακριβομένη η προελευση της ονομασίας της. Πιθανότατα η λέξη Ψυρή(ς) σημαίνει Ψαριανός στα αρχαία χρόνια, όπου το νησί Ψαρά, ονομάζονταν Ψύρα. Και πράγματι η συνοικία μοιάζει με νησάκι, με πολλά σοκάκια, θέατρα και καλλιτεχνικά στέκια στους τοίχους των οποίων παρελαύνει η street art.
Στην ιστορία της έχουν καταγραφεί και πολλοί γνωστοί κάτοικοι, όπως ο Λόρδος Βύρων, ο Κυριάκος Πιττάκης, αρχαιολόγος που έγινε γνωστός από τις ανασκαφές στην Ακρόπολη και ο μεγάλος έλληνας λογοτέχνης Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (όπου και του δώθηκε το προσωνύμιο ο “Ερημίτης του Ψυρρή”).
Στην εποχή μας, θεωρείται μία γραφική γειτονιά, γεμάτη μαγαζιά, εστιατόρια/μεζεδοπωλεία και μπαρ.
Τα παλιατζίδικα εδώ είναι διαφορετικά από εκείνα που βρίσκονται στο Μοναστηράκι. Εδώ μάλλον υπάρχουν περισσότερα συλλεκτικά αντικείμενα από ιδιώτες που αργότερα το έκαναν επάγγελμα.
Ιδιαιτερότητα: Περιοχές με νεανικό προφίλ, καλλιτεχνικές, ζωντανές και σε ανάπτυξη.
Μέσος όρος αγοράς/ενοικίασης: Μία περιοχή που τα τελευταία χρόνια δεν ήταν τόσο δημοφιλής για κατοίκιση. Τώρα με την μεγάλη ζήτηση για ακίνητα προς εκμετάλλευση (βραχυπρόθεσμες ενοικιάσεις διαμερισμάτων και ανάπτυξη μικρών ενοικιαζόμενων διαμερισμάτων και δωματίων), η περιοχή έχει «ξαναζωντανέψει» και οι τιμές έχουν ανέβει. Τα ακίνητα για αγορά κυμαίνονται από 800€/τ.μ.-5.500€/τ.μ.και για ενοικίαση από 10€ /τ.μ.-23€ /τ.μ.
Πράσινο: Κοντά στον Εθνικό Κήπο, στον λόφο των Νυμφών, λόφος Φιλοπάππου.
Συγκοινωνίες: Μετρό Μοναστηράκι και Θησείο, ΗΣΑΠ Μοναστηράκι και Θησείο, λεωφορεία από όλο το λεκανοπέδιο.
Αγορά: Κατ’αρχήν η Βαρβάκειος Αγορά, τα αμέτρητα παλαιοπωλία, υπαίθρια μαγαζάκια και γενικά ότι μαγαζί μπορεί να χρειαστεί κάποιος για να καλυφθούν οι καθημερινές και οι πιο «εξειδικευμένες» ανάγκες των κατοίκων ή των θαμώνων.
Διασκέδαση: Ενδιαφέροντα μικρά εστιατόρια, μουσικές σκηνές, galleries, θέατρο και τον διάσημο υπαίθριο κινηματογράφο Θησείον.
Spots: Πλατεία Αβησσυνίας, η βιβλιοθήκη του Αδριανού, ο πύργος των Ανέμων, η Ρωμαϊκή Αγορά και η πύλη της Αθηνάς Αρχηγήτιδος και φυσικά η περίφημη υπαίθρα αγορά της, ο πεζόδρομος της Αποστόλου Παύλου, ο πεζόδρομος του Κεραμεικού και ο πεζόδρομος Αδριανού. Η Πνύκα, το Αστεροσκοπείο, το θέατρο του Διονύσου, η φυλακή του Σωκράτη. Το ιδιωτικό Μουσείο Ηρακλειδών. Στην οδό Αγίου Δημητρίου στο νούμερο 13 είναι το Μουσείο Ελληνικής Γαστρονομίας.
